λειμακώδης

λεῖμαξ

λεῖμμα
λεῖμαξ, ακος (ὁ) [ᾰκ]
1 c. λειμών, Eur. Ph. 1587, Bacch. 867 ; Anth. 9, 788 ||
2 jardin, Phérécr. (Ath. 685b).