λευκάς

λευκάς, άδος [ᾰδ] adj. f. blanc, Nonn. Jo. 3, 20 ; ἡ λ. Nic. Th. 848 ; Diosc. 3, 113, lamier, plante ; fig. clair, éclatant, en parl. de la voix, Nonn. Jo. 16, 95.