λευκογραφέω-ῶ

λευκογραφίς

λευκοέρυθρος
λευκο·γραφίς, ίδος (ἡ) [ᾰῐδ] terre blanche pour dessiner, craie, Plin. H.N. 27, 78.
Étym. λ. γράφω.