λιμώδης

λιμώσσω

λῖν
λιμώσσω, att. λιμώττω (f. ώξομαι, ao. ἐλίμωξα, pf. inus.) [ῑ] souffrir de la faim, Anth. 6, 307 ||
E Att. -ώττω, Gal. Hipp. Aph. comm. 2, 16 ; Luc. Luct. 9.
Étym. λιμός.