λινουργία

λινουργός

λινοῦς
λινουργός, ός, όν [ῐ] qui travaille le lin, Alex. (Poll. 7, 72) ; subst. ὁ λ.:
1 cordier ou tisserand, Str. 162 ||
2 sorte de pierre, Plut. M. 1164b ||
3 au pl. sorte d’oie, Opp. Ix. 3, 23.
Étym. λ. ἔργον.