λίχνως

λίψ

λιψουρία
λίψ, λιϐός () vent du S. O., propr. « le pluvieux », Hdt. 2, 25 ; Arstt. Mund. 4 ; Str. 29 ; Thcr. Idyl. 9, 11 ; au plur. Pol. 10, 10, 3 ; DS. 3, 29, etc.
Étym. λείϐω.
*λίψ ()
I roche d’où l’eau dégoutte, Anth. 9, 142 ||
II
1 goutte, A. Rh. 4, 1454 (λίϐα) ||
2 larme, Eschl. Eum. 54 (λίϐα) ||
3 libation, Eschl. Ch. 292 (λιϐός).
Étym. λείϐω.