λιθουργικός

λιθουργός

λιθοφορέω-ῶ
λιθουργός, ός, όν [ῐ]
1 qui sert à travailler la pierre, Thc. 4, 4 ||
2 ὁ λ. tailleur de pierres, Thc. 4, 69 ; ou sculpteur, Arstt. Nic. 6, 7, 1.
Étym. λ. ἔργον.