λουτέον

λουτήρ

λουτηρίδιον
λουτήρ, ῆρος (ὁ) baignoire, Spt. Ex. 30, 18 ; Lev. 8, 11 ; 2 Reg. 8, 8, etc. ; Ath. 207f.
Étym. λούω.