λυσίφρων

λυσιχίτων

λυσιῳδός
λυσι·χίτων, ωνος (ὁ, ἡ) [ῡῐῐ] dont la tunique est dénouée ou flottante, Nonn. D. 5, 407.
Étym. λ. χιτών.