λῆμα
λημαλέοςλῆμα, ατος
(τὸ)
I force de volonté,
résolution, Pd. P. 3, 25 ; 8, 47 ; N. 1, 57 ; Eschl. Sept. 448, 616 ;
Pers. 55 ;
Eur. Med.
348, Alc.
981, etc. ; λήματος
κάκη, Eschl. Sept. 616, manque de
résolution, lâcheté ||
II p.
ext.
1 en b.
part, courage, Eur. I.T. 609, I.A. 1422 ; Ar. Ran. 602, etc. ||
2 en
mauv. part, audace, arrogance, Soph. O.C. 877, 960 (λάω 2).