μακροφωνέω-ῶ

μακρόχειρ

μακρόχηλος
μακρό·χειρ, -χειρος (ὁ, ἡ) aux longues mains, surn. d’un Artaxerxès, Str. 735 ; Plut. Artax. commenc.
Étym. μ. χείρ.