μακροχρονίζω

μακροχρόνιος

μακροψυχία
μακρο·χρόνιος, ος, ον :
1 qui dure longtemps, Agatharch. M. rubr. p. 56 ||
2 qui dure ou vit longtemps, Hpc. Epid. 3, 1085 ; Spt. Ex. 20, 12.