μαλθάσσω
μάλθημαλθάσσω (ao.
ἐμάλθαξα, ao.
pass. ἐμαλθάχθην) amollir :
I au
propre, Man. 6,
391 ||
II fig.
1 engourdir, Eschl. Eum. 134 ||
2 fléchir, adoucir,
calmer, apaiser, acc. Eschl. Pr. 379, etc. ; Soph. Ant. 1194 ; τινὰ λόγοις,
Eur. H.f.
298, apaiser qqn par ses paroles.
Étym.
μαλθακός.