μαραθωνομάχης

μαραθωνομάχος

μαραίνω
μαραθωνο·μάχος, ου (ὁ) [ᾰᾰᾰ] combattant de Marathon, c. à d. brave guerrier, Ar. Nub. 986.
Étym. Μαραθών, μάχομαι.