μαριλευτής

μαρίλη

μαριλοκαύτης
μαρίλη, ης (ἡ) [ᾰῑ] menu charbon, braise, Hpc. 648, 55 ; Ar. Ach. 350 ; Thém. 245a ; Jul. 233a, etc.
Étym. pré-grec.