ματευτής

ματεύω

ματέω-ῶ
ματεύω []
1 chercher, rechercher, acc. Eschl. Ag. 1094 ; Soph. Ph. 1210, etc. ; abs. Il. 14, 110 ; Soph. O.C. 211 ; avec l’inf. chercher à, s’efforcer de, Pd. O. 5, fin ; Soph. O.R. 1052 ||
2 explorer, acc. Ar. Th. 663 ; Thcr. Idyl. 21, 65.
Étym. μάτος.