Ματθαῖος

ματία

ματιανὰ μῆλα
*ματία, ion. ματίη, ης (ἡ) [ᾰ]
1 entreprise vaine, Od. 10, 79 ||
2 erreur, folie, A. Rh. 1, 805 ; 4, 367.
Étym. μάτα.