μελεδωνεύς

μελεδώνη

μελεδωνός
μελεδώνη, ης ()
1 souci, inquiétude, d’ord. au pl. Od. 19, 517 ; Hés. O. 66 ; Thcr. Idyl. 21, 5 ||
2 soin, attention, particul. soin qu’on prend d’un malade, Hpc. 605, 11.