μελίλωτον

μελίλωτος

μελίμηλον
μελί·λωτος, ου (ὁ) [ῐ] mélilot, plante, Diosc. 3, 48 ||
E Par exc. [ῑ] à l’arsis, Nic. Th. 897.
Étym. μέλι, λωτός.