Μελιναία

μελίνη

μέλινον
μελίνη, ης (ἡ) [ῐ]
1 millet, graine, Hdt. 3, 117 ; Soph. fr. 534 ||
2 au plur. champs de millet, Xén. An. 2, 4, 13 ; Dém. 100, 30.