μελλίχιος

μελλόγαμος

μελλοδειπνικός
μελλό·γαμος, ος, ον [ᾰ] qui est sur le point de se marier, Soph. Ant. 628 ; Thcr. Idyl. 22, 140.
Étym. μέλλω, γάμος.