μελοποιητής

μελοποιΐα

μελοποιός
μελοποιΐα, ας (ἡ)
1 mélodie, musique, Arstt. Poet. 6, 5 ||
2 théorie musicale, p. opp. à l’exécution, Plat. Conv. 187, Rsp. 404d.
Étym. μελοποιός.