μεσογεώτης

μεσογονάτιον

μεσόγραφος
μεσο·γονάτιον, ου (τὸ) [ᾰ] espace entre deux nœuds ou articulations, Th. H.P. 4, 11 ; 6, 7.
Étym. μέσος, γόνυ.