μεσόνυξ

μεσοπαγής

μεσοπαλής
*μεσο·παγής, épq. μεσσο·παγής, ής, ές [ᾰ] fiché par le milieu, Nonn. D. 1, 233 ; Syn. Hymn. 6, 9.
Étym. μέσος, πήγνυμι.