μεσημϐριάς

μεσημϐριάω-ῶ

μεσημϐρίζω
μεσημϐριάω-ῶ :
1 être à midi, A. Rh. 2, 739 (part. épq. μεσημϐριόων) ||
2 faire la sieste ou méridienne, Anth. 9, 764.
Étym. μεσημϐρία.