μεταϐλητικός
μεταϐλητόςμεταϐλητικός, ή,
όν :
1 changeant, Th. C.P. 6, 10, 2 ; en parl.
d’animaux : nomade, Arstt.
H.A. 1, 1
||
2 qui peut produire un
changement, Arstt. Metaph. 4, 2, 2 ||
3 qui concerne les
échanges : ἡ μεταϐλητική
(s. e. τέχνη)
Plat. Soph.
223d ;
Arstt. Pol.
1, 6 et 7, ou
τὸ μεταϐλητικόν, Plat. Soph. 219d, 224d, l’art des échanges,
du commerce ||
E Dor. μεταϐλατικός
[λᾱ] Philol.
B 21, p. 418, 7 (Stob. Ecl. phys.
1, p. 422).
Étym.
μεταϐλητός.