μεταδίωξις

μεταδοκέω-ῶ

μεταδοξάζω
μετα·δοκέω-ῶ (f. μεταδόξω, ao. μετέδοξα, etc.)
1 changer d’avis, seul. impers. : μεταδεδογμένον μοι μὴ στρατεύεσθαι, Hdt. 7, 13, j’ai renoncé à l’expédition décidée ; μετέδοξέ σοι ταῦτα βελτίω εἶναι, Luc. Apol. 3, tu t’es ravisé et tu as décidé que cela était mieux ||
2 p. suite, se repentir, Dém. 467, 21.