μεταλδήσκω

μεταλήγω

μετάλημψις
*μετα·λήγω, seul. épq. μεταλλήγω, mettre fin à, cesser, gén. Il. 9, 157 ; Hh. Cer. 339 ||
E Impf. itér. 3 sg. μεταλλήγεσκεν, A. Rh. 3, 951.