μετάθετος

μεταθέω

μεταιϐολία
μετα·θέω :
1 courir après, poursuivre, acc. Xén. Cyn. 6, 22 ; Plat. Parm. 128c ; fig. Plat. Pol. 301e ; dat. Cléarq. (Ath. 619c) ; abs. Plat. Lach. 194b, etc. ||
2 courir sur, à travers, acc. Xén. Cyn. 4, 9.