μιξονόμος

μιξοπάρθενος

μιξόπυος
μιξο·πάρθενος, ος, ον, qui est à moitié une jeune fille, en parl. d’Ekhidna, Hdt. 4, 9 ; du Sphinx, Eur. Ph. 1030.
Étym. μ. παρθένος.