μονόκερως

μονό·κερως, gén. ω (ὁ, ἡ) qui n’a qu’une corne, Arstt. G.A. 3, 2 ; H.A. 2, 1 ; Plut. Per. 6 ; ὁ. μ. (gén. -ωτος) El. N.A. 16, 20 ; Spt. Num. 23, 22 ; Ps. 21, 22 ; 28, 6, la licorne, animal.