μονόμματος

μονομοιρία

μονόμοσχος
μονο·μοιρία, ας (ἡ)
1 lot unique, lot particulier, Sext. Astr. 5, 15 ||
2 espace d’un degré dans le cercle, P. Alex. Apot. 5, p. 17, l. 1 Boer.
Étym. μ. μοῖρα.