μορμολυκεῖον

μορμολύκη

μορμολύκιον
μορμο·λύκη, ης (ἡ) [ῠ] c. le préc. Str. 19 ||
E Dor. μορμολύκα, Sophr.
Étym. μορμώ, *λύκη ; cf. ἀμφιλύκη.