μυάω-ῶ

μυγαλέη-ῆ

μυγδάν
μυ·γαλέη-ῆ, έης-ῆς (ἡ) [ῡᾰ] musaraigne (lat. mus araneus) Hdt. 2, 67 ; Anaxandr. (Ath. 300a) ; Arstt. H.A. 8, 24 ; Plut. M. 670b ||
E μυγαλέη non contracté, Nic. Th. 816.
Étym. μῦς, γαλέη.