Μύρα

μύραινα

Μυραῖος
μύραινα, ης (ἡ) [ῠ] murène, poisson, Eschl. Ch. 994 ; Ar. Ran. 475 ; Arstt. H.A. 5, 10 ||
E [ῡ] Nic. Th. 823.
Étym. pré-grec ; cf. μῦρος.