μυροπωλέω-ῶ

μυροπώλης

μυροπώλιον
μυρο·πώλης, ου (ὁ) [ῠ] marchand de parfums, parfumeur, Xén. Conv. 2, 4 ; Lys. (Ath. 612e).
Étym. μ. πωλέω.