Μυσταλίδης

μύσταξ

μυστηρικός
μύσταξ, ακος (ὁ) [ᾰκ] mot dorien et laconien, lèvre supérieure, d’où moustache, Arstt. fr. 496 ; Plut. M. 550b ; Thcr. Idyl. 14, 4, etc.
Étym. pré-grec ; cf. βύσταξ.