μηχανοποίημα

μηχανοποιός

μηχανορραφέω-ῶ
μηχανο·ποιός, οῦ (ὁ) [ᾰ]
1 qui fabrique des machines de guerre, ingénieur, Xén. Cyr. 6, 1, 22, etc. ; Plat. Gorg. 512b ||
2 machiniste de théâtre, Ar. Pax 174.
Étym. μηχανή, ποιέω.