μήχι

μῆχος

Μῄων
μῆχος, εος-ους (τὸ) moyen, particul. expédient, remède, Il. 2, 342 ; τινος, Od. 12, 392 ; Hdt. 2, 181 ; 4, 151 ; chez les Trag. Eur. Andr. 536, contre qqe ch. ||
E Dor. μᾶχος, Thcr. Idyl. 2, 95.
Étym. μηχανή.