μῆλας

μηλέα

μηλείη
μηλέα, ας (ἡ) pommier, Od. 7, 115 ; 11, 589 ; μ. Κυδωνία (v. Κυδώνιος) ; μ. Μηδική (v. Μηδικός) ; μ. Περσική, Th. C.P. 1, 11, 5, pêcher ||
E Acc. pl. μηλέας, dissyll. par syniz. Od. 24, 340 (μῆλον 1).