μηρός

μηροτραφής

μηροτρεφής
μηρο·τραφής, ής, ές [ᾰ] nourri dans la cuisse (de Zeus) ou, sel. d’autres, sur le mt Mèros, dans l’Inde, Anth. 11, 329 ; Str. 687.
Étym. μηρός, τρέφω.