ναρκωδέως

ναρκώδης

νάρκωσις
ναρκώδης, ης, ες, qui est dans un état de torpeur, engourdi, Hpc. 145g, 203e, etc. ; Plut. M. 647b, 658f, etc.
Étym. νάρκη, -ωδης.