ναῦλον

ναῦλος

ναυλοχέω-ῶ
ναῦλος, ου (ὁ) naulage, Ar. Ran. 270 ||
E Dans les inscr. att. CIA. 2, add. 834, b, 2, 23 (329 av. J.-C.) ; v. Meisterh. p. 101, 21.
Étym. v. le préc.