ναυμαχητέον

ναυμαχία

ναυμαχικός
ναυμαχία, ας (ἡ) [μᾰ] combat naval, Thc. 1, 32, etc. ; Xén. Hell. 1, 1, 28, etc. ; Arstt. Poet. 23, 3 ||
E Ion. -ίη, Hdt. 6, 14 ; 7, 142, etc.
Étym. ναυμάχος.