ναυπήγιον

ναυπηγός

Ναυπλία
ναυ·πηγός, οῦ (ὁ) constructeur de navires, Thc. 1, 13 ; Xén. Ath. 1, 2 ; Plat. Rsp. 333c, etc.
Étym. ναῦς, πήγνυμι.