νεφέλη

νεφεληγερέτα

νεφεληγερέτης
νεφελ·ηγερέτα (seul. nom.-voc. νεφεληγερέτα, Luc. Tim. 1, et gén. νεφεληγερέταο [ᾱ]) Il. 1, 511 ; 4, 30 ; Od. 1, 63, etc. (ὁ) assembleur de nuages ||
E [ᾰ ; ᾱ par posit. dev. Ζεύς].
Étym. νεφέλη, ἀγείρω.