νέως

νεώσοικοι

νεωστί
νεώσ·οικοι, ων (οἱ) loges d’un chantier ou d’un arsenal maritime pour radouber les navires ou remiser ceux qu’on tirait à sec, Hdt. 3, 45 ; Thc. 7, 25 ; Xén. Hell. 4, 4, 12 ; Plat. Criti. 116b, etc. ; au sg. seul. Ar. Ach. 96.
Étym. ναῦς, οἶκος.