νημέρτεια

νημερτέως

νημερτής
νημερτέως, adv. avec sincérité ou véracité, Od. 5, 98 (trisyll.) etc. ||
E Dor. ναμερτέως [ᾱ] Dius (Stob. Fl. 2, 499).
Étym. νημερτής.