νησιωτικός

νησιῶτις

νησοειδής
νησιῶτις, ιδος, adj. f. c. νησιώτης, Eschl. Pers. 390 ; Plut. M. 602e ||
E Dor. νασιῶτις [ᾱ] Soph. Tr. 658.