νησόω-ῶ

νῆσσα

νησσάριον
νῆσσα, att. νῆττα, ης (ἡ) canard, Ar. Av. 566, Pax 1004 ; Com. (Ath. 128d, 395e, etc.) ||
E Béot. νᾶσσα, Ar. Ach. 875.
Étym. p.-ê. indo-europ. *h₂enh₂t-, canard, cf. sscr. ātí, lat. anas ; p.-ê. rapprochement avec νήχω.